Ew xewa şîrîn

Ez gelekî  mêr û merd im,
Boçî  ez  bi kul û derd im?
 
Êvar  ketim  xewa  şîrîn,
Ez  gerîyam   xaka  zêrîn.
 
Dihat   axîn  û  nalenal,
Ew  nizar û  tevî   newal.
 
Ez  şiyar  bûm  ku  va  sihar,
Dil û  cergê min  tevî  ar.
 
Ew   jiyanek  pir  kûr û dûr,
Dibû   êvar  gur  zûre - zûr.
 
Ew  çeqmeqê  diku,  Muxtar,
Min  rahiştiyê   ji  bonî  ar.
 
Mi  jend û jend  wekî  cewher,
Pêxist  ew  agir   sor  û  zer.
 
Min  radihişt   pênûsek  şîn,
Di nivîsim   jan   tev  birîn!
 
Ew  hewar û qîrîn  ew  deng,
Rojê  giran  û şer  tev  ceng.
 
Ew  dil  qijilî   tev  şewitî,
Ket  teqanek  pir   lewitî.
 
Ger   ez  derkevim   ji  çirav,
Distênim  hem  rûmet û  nav.
 
Ew  bihar a   tev  reng û reng,
Belek  tev  lêlan  şox  û  şeng.

Ez rajim   bilûra sor û zer,
Lêxim  ji bo   wê  gul  dîlber
 
Dîsa  derkevim  cî û  wara,
Werê  barêna  berx û  kara.

Ev e  Seyîdê  dilciwan a,
Kesek  nebêjin  nezan a.